Suszenie jest to usuwanie wilgoci z materiałów stałych, ciekłych lub gazowych. Usuwanie wilgoci z materiału suszonego do otoczenia następuje w wyniku powierzchniowego odparowania oraz dyfuzji wilgoci z wnętrza materiału suszonego do jego powierzchni. Jest to możliwe tylko wówczas, gdy ciśnienie pary nasyconej w temperaturze powietrza jest większe od ciśnienia cząstkowego pary nad powierzchnią ciała suszonego.
Jeśli więc w danej temperaturze powietrze jest nasycone parą określonej cieczy, to parowanie tej cieczy nie może zachodzić. Rozróżniamy suszenie naturalne i sztuczne. Naturalne zachodzi w powietrzu atmosferycznym bez ogrzewania. Jest ono bardzo powolne i jego szybkość nie może być regulowana. W przemyśle chemicznym stosuje się więc wyłącznie roszenie sztuczne. Zachodzi ono pod działaniem podgrzanego czynnika suszącego (gazy spalinowe, gorące powietrze), który po wchłonięciu wilgoci z materiału jest następnie usuwany za pomocą specjalnych urządzeń (np. wentylatorów).
Czynnik suszący opuszczając suszarkę unosi z niej oprócz wilgoci dużą ilość ciepła. Z tego względu suszenie jest operacją kosztowną. Aby zmniejszyć te koszty, bardzo wilgotne ciała poddaje się najpierw różnego typu operacjom (np. zwirowywaniu), a dopiero potem kieruje się je do suszarni. Powietrze i gazy suszące są w suszarkach nie tylko źródłem ciepła, ale także . środkiem, do którego przenika wilgoć zawarta w suszonym materiale. To przenikanie wilgoci do powietrza lub do innych gazów suszących zachodzi tym energiczniej, im mniejsza jest ich wilgotność. Wilgotnością bezwzględną nazywamy ilość gramów pary wodnej zawartej w 1 m3 powietrza.