Loading ...
Przemieszczenie gazu roboczego pomiędzy przestrzeniami sprężania C i rozprężania E zostaje osiągnięte przez zastosowanie w silniku pojedynczego działania dwóch tłoków poruszających się cyklicznie, z określonym przesunięciem fazowym. Jednocześnie takie rozwiązanie konstrukcyjne umożliwia zrealizowanie procesu sprężania w okresie, gdy cała masa gazu znajduje się w przestrzeni zimnej (Intensywnie chłodzonej) oraz procesu rozprężania, gdy cała masa gazu znajduje się w przestrzeni gorącej (intensywnie ogrzewanej). Opisane przemiany osiąga się dzięki przesunięciu fazowemu ruchu obydwu tłoków. Regenerację ciepła przemian izochorycznych zapewnia zastosowanie materiału porowatego o dużej pojemności cieplnej (regeneratora) w części silnika łączącej przestrzeń zimną z przestrzenią gorącą. Połączenie to realizuje się wewnątrz lub na zewnątrz cylindra roboczego silnika.
W pierwszym przypadku regenerator znajduje się wewnątrz tłoka pracującego w przestrzeni gorącej, natomiast w drugim przypadku jest on umieszczony poza cylindrem w zespole wymienników ciepła, obejmujących również nagrzewnicę H oraz chłodnicę K. To drugie rozwiązanie dotyczy w szczególności silników większej mocy, w których zachodzi potrzeba znacznego powiększenia powierzchni wymiany ciepła, co staje się praktycznie możliwe poza częścią konstrukcyjną kadłuba silnika. Powstałe do tej pory liczne rozwiązania konstrukcyjne silników Stirlinga generalnie dzielą się na silniki jednostronnego i podwójnego działania.