Specyficzne sytuacje istnieją wtedy, gdy chodzi o określenie średnicy rury, która przy ustalonym nałożeniu objętościowym przepływu V spowoduje dany z góry spadek ciśnienia (np. gdy występuje w układzie zbiornik ciśnieniowy lub pompa o określonym ciśnieniu na wylocie). Zagadnienie ma wtedy charakter uwikłany, nie znając bowiem średnicy rury, nie znamy prędkości liniowej strumienia; stąd też nie mamy możności obliczenia liczby Reynoldsa i współczynnika oporów.
W często spotykanym problemie tego typu posługujemy się metodą „prób i błędów” lub iteracji. Stosownie do niej w rozpatrywanym problemie zakładamy dowolną wartość średnicy Dz (wielkości szukanej), stąd znajdujemy przekrój przewodu F równy (jtD2/4), a następnie prędkość liniową przepływu u równą (V/F). Pozwala to obliczyć liczbę Reynoldsa (uDJv), a stąd odczytać z wykresu współczynnik oporów L Wstawiając jego wartość do równania Darcy-Weisbacha [1-3], a także wartości L i u, znajdziemy z tego równania średnicę D0 (na ogół różną od założonej Dz). Wykonując szereg takich przeliczeń, można przedstawić na wykresie zależność średnic otrzymanych D0 od założonych Dz. Przecięcie krzywej przedstawiającej tę zależność z dwusieczną układu daje właściwe rozwiązanie.
You are here: Home > Technika i technologia > Problemy przepływu