Loading ...Wyjście dyslokacji na powierzchnię kryształu pociąga za sobą przemieszczenie jednej części kryształu względem drugiej części o wielkość jednego parametru sieci. Powstaje wtedy na powierzchni schodek o atomowym wymiarze (patrz rys. 14). Wyjście na powierzchnię większej liczby dyslokacji prowadzi do odpowiednio wielokrotnego powiększenia tego schodka.
Opisana zmiana kształtu kryształu jest możliwa tylko wtedy, jeżeli nie zaistnieją żadne przeszkody na drodze tworzenia się schodka. Możliwość ta jest spełniona przy odkształceniu monokryształu. Zmianie kształtu ziarna w materiałach polikrystalicznych będą przeszkadzały ziarna sąsiednie. Nie ma zatem miejsca dla przemieszczających się części krystalitu. Przemieszczenie mogło by zachodzić wtedy, jeżeliby dyslokacje kontynuowały swój ruch w krysztale sąsiednim. Inaczej mówiąc, jeżeliby przemieszczenie części ziarna sąsiedniego było zwykłym przedłużeniem przemieszczenia w pierwszym ziarnie. Taki przypadek jest jednak mało prawdopodobny, ponieważ położenia płaszczyzn i kierunków poślizgu w różnych ziarnach nie pokrywają się. Zwykle są one obrócone względem siebie o pewien kąt. Stąd też dyslokacje nie mogą przejść w ziarno sąsiednie.