Loading ...Wymienniki ciepła, których zadaniem jest odparowywanie rozpuszczalnika rozcieńczonych roztworów soli, nazywamy aparatami wyparnymi lub wyparami. Powierzchnię grzejną aparatów wyparnych stanowić mogą płaszcze szyjne, wężownice lub pęki rurek poziomych, pochyłych lub pionowych. Najbardziej typową wyparką z rurkami pionowymi jest wyparka Roberta. W dolnej jej części znajduje się zanurzona w cieczy komora parowa, i ogrzewa rurki i wywołuje w nich wrzenie cieczy, wskutek czego powstaje ny ruch ku górze cieczy zmieszanej z pęcherzykami par. W środkowej rurze zalewowej przepływa w dół ciecz bez pęcherzyków. Wywołana w ten sposób cyrkulacja utrudnia osadzanie się na rurkach kryształów rozpuszczonych substancji i zwiększa znacznie współczynnik przenikania ciepła. W celu zmniejszenia ilości kropelek cieczy unoszonych przez opary, aparat sberta ma strefę oddzielania oparów od cieczy, którą stanowią przegrody lub poręcze z otworkami.
Mieszanina oparów i cieczy po wyjściu z rurek trafia na przegrodę odbijającą, która oddziela ciecz od oparów. Kolumna rektyfikacyjna jest wyposażona zazwyczaj w wiele półek, z których każda spełnia funkcję podobną do tej, jaką spełniał kocioł w instalacji do wielostopniowej destylacji prostej. Liczba kotłów w tej instalacji lub liczba półek w kolumnie rektyfikacyjnej odpowiada bowiem liczbie rzeczywistych stopni zmiany stężenia