Wzmacniacze operacyjne są najbardziej rozpowszechnionym analogowym układem elektronicznym, realizowanym w postaci monolitycznych układów scalonych. Wielka uniwersalność, przy jednoczesnym wykorzystaniu istotnych właściwości układów scalonych, daje możliwość stosowania ich w rozmaitych układach, urządzeniach i systemach elektronicznych, zapewniając masową produkcję, niską cenę i bardzo dobre parametry użytkowe. Większość obecnie produkowanych wzmacniaczy operacyjnych ma wejście symetryczne (różnicowe) oraz niesymetryczne wyjście. W ogranicznikach obwód ograniczający zapewnia skokową zmianę współczynnika sprzężenia zwrotnego i w następstwie zmianę wzmocnienia wzmacniacza ze sprzężeniem zwrotnym. Gdy napięcie wyjściowe jest dodatnie i ma wartość większą od napięcia progowego L/to diody, zaczyna ona przewodzić, a wzmocnienie maleje prawie do zera. Charakterystyka przenoszenia ma więc postać taką, jak pokazaną linią ciągłą.
Zmianę wartości napięcia, do jakiej zostaje ograniczone napięcie wyjściowe, uzyskuje się dołączając dodatkowe źródło napięcia pomocniczego – U0 i rezystor R3 (rys. 5.45a, b — linie przerywane). Zamiast diody i źródła napięcia U0 można zastosować diody Zenera. Włączając w obwód sprzężenia zwrotnego wzmacniacza dwie diody Zenera połączone szeregowo, otrzymuje się ogranicznik dwustronny. Jeżeli do wejścia zostanie przyłożone napięcie, np. sinusoidalne, to będą ograniczane obydwie półfale, a napięcie wyjściowe będzie miało przebieg zbliżony do trapezowego.