Loading ...
Zasadnicze zagadnienie stanowi obliczenie całego stopnia sprawności ze znajomości punktowych (lokalnych). Decydujące znaczenie ma tu stopień zmieszania cieczy na stopniu (półce). W przypadku doskonałego wymieszania tej cieczy w każdym jej miejscu panuje to samo stężenie, a stąd sprawność punktowa musi być równa sprawności stopnia (EG = EOG).
W przypadku zupełnego braku mieszania cieczy na stopniu mogą występować znaczne różnice między tymi sprawnościami. Sprawność punktowa musi być oczywiście zawsze E0 < 1 na półce rzeczywistej, przy czym wskutek krótkiego czasu zetknięcia faz wartości są niewysokie. Natomiast sprawność całej półki może być dość znaczna, a nawet może być EG > 1. Ma to miejsce wówczas, gdy występuje poziomy gradient stężeń na półce, a więc gdy w sposób ciągły zmienia się skład cieczy na półce od wartości x*+1 do xni. Zachodzić to będzie, gdy odpowiednie przegrody uniemożliwią mieszanie cieczy na półce (w przypadku dobrego mieszania ciecz na półce ma skład xn).
Wówczas na półce zmienia się również stopniowo skład pary i stosownie do określonej punktowej sprawności jest niższy od wartości równowagowych. Ale przy dużym gradiencie tego składu pary przeciętny skład pary yn, może być nawet wyższy od wartości y* odpowiadającej równowadze w stosunku do cieczy opuszczającej półkę xni. Nie zawsze gradient stężeń jest aż tak wysoki, jednak sprawności półek są wyższe od sprawności punktowych. W tym przypadku zupełnego braku mieszania na stopniu i prostoliniowej zależności dla równowagi możliwe jest proste obliczenie sprawności stopnia (półki) ze znajomości sprawności punktowej.