Loading ...Narzut ze zbiornika 7b ogrzewa się w piecu 4b do temperatury 420°C i wprowadza do wieży próżniowej 3, w której rozdestylowuje się go na frakcje olejowe (destylaty: lekki, średni i ciężki). Oleje te chłodzą się w wymiennikach 5a (ogrzewając surową ropę) i zbierają w odbieralnikach próżniowych 6. Po dalszym ochłodzeniu w wodnych chłodnicach skrzyniowych 8 destylaty olejowe kieruje się do zbiorników magazynowych. Pozostałość z wieży próżniowej, tzw. gudron, kieruje się przez wymienniki i chłodnicę do ogrzewanego parą zbiornika 7c. Gudron jest surowcem do produkcji asfaltów.
Zmniejszone ciśnienie, tzw. próżnię, w wieży 3, wymiennikach 5a i odbieralnikach 6 wytwarza się za pomocą układu: skraplacz barometryczny 10, inżektory* parowe 11. Jak wiemy, próżnię wewnątrz aparatów uzyskuje się dwoma sposobami: a) mechanicznym (pompy próżniowe, inżektory parowe); b) fizycznym (skroplenie par). Bardzo często łączy się oba te sposoby, tj. skrapla się pary, a gazy nieskroplone odciąga się za pomocą współpracującego urządzenia mechanicznego. Z pracą układu skraplacz barometryczny — pompa próżniowa zapoznaliśmy się w rozdziale 17. W części próżniowej instalacji DRW zamiast pompy stosuje się inżektory (smoczki) parowe. Z odbieralników próżniowych 6 do skraplacza barometrycznego 10 dopływa cienka linia przerywana) mieszanina, która oprócz pary wodnej zawiera inne składniki.