Loading ...Najbardziej prosty przypadek, to oddziaływanie dwóch dyslokacji krawędziowych, leżących na jednej płaszczyźnie poślizgu. Jak już zaznaczono, sieć wokół dyslokacji jest zaburzona po obydwóch stronach płaszczyzny poślizgu w różny sposób (rys. 24). W części, w której znajduje się dodatkowy rząd atomów (jakby wstawiona w sieć dodatkową półpłaszczyzna — ekstrapłaszczyz-na), odstępy między atomami są mniejsze od odstępów normalnych. Sieć jest zatem ściśnięta. W części przeciwnej obserwujemy obraz odwrotny. Sieć jest rozciągnięta, gdyż brak tutaj rzędu atomów w porównaniu z częścią leżącą nad płaszczyzną poślizgu. Podczas zbliżania się dyslokacji jednoimiennymi będą oddziaływać te części sieci, które wykazują jednakowe zaburzenia.
Powinno to prowadzić do zwiększenia zaburzeń budowy sieci. I rzeczywiście — bezpośrednie spotkanie się dyslokacji jest równoznaczne z wstawieniem dwóch dodatkowych półpłaszczyzn atomowych w miejsce istniejącej dotychczas jednej półpłaszczyzny. W rezultacie w jednej stronie silnie wzrasta ściskanie sieci, a w drugiej — rozciąganie. W związku z taką zmianą budowy sieci, dyslokacje jednoimienne będą się odpychały. Ich zbliżenie jest możliwe tylko w wyniku działania sił zewnętrznych.