Loading ...Do reaktora 2b (zbiornik z wężownicą chłodzącą) wprowadza się mieszaninę składającą się z zawracanego produktu rozkładu i wodoronadtlenku kumenu pompowanego ze zbiornika 10. Rozkład prowadzi się w temperaturze 60CC w obecności stężonego H2S04 dodawanego w ilości 0,1% w stosunku do masy reagującej mieszaniny. Temperatura, stężenie wodoronadtlenku kumenu i ilości H2S04, decydują o bezpiecznym i wydajnym prowadzeniu rozkładu. Stężenie wodoronadtlenku w mieszaninie kierowanej do reaktora powinno być bardzo małe. Należ} przestrzegać, aby stosunek zawartości produktu rozkładu i wodoronadtlenku wynosił w niej 30:1. Przy większym stężeniu wodoronadtlenku niewielkie nawet zmiany warunków reakcji prowadzą do jego spontanicznego rozkładu i wydzielenia ciepła w ilościach niemożliwych do odebrania przez system chłodzenia reaktora. Temperatura może wzrosnąć wtedy powyżej 120°C, co grozi wybuchem. Do podobnych skutków prowadzi zwiększenie ilości H2S04 przyspieszającego przebieg reakcji rozkładu. Za optymalną temperaturę rozkładu uważa się 60°C. W temperaturze wyższej zachodzą reakcje uboczne ograniczające wydajność fenolu i acetonu. Mieszanina poreakcyjna z reaktora 2b ochładza się w chłodnicy wodnej 5e do temperatury 40°C i dzieli na dwa strumienie.
Do jednego z nich dozuje się odpowiednie ilości H2S04 i wodoronadtlenku kumenu ze zbiornika 10. Strumień ten stanowi czynnik odprowadzający ciepło i „rozcieńczający” wodoronadtlenek kumenu — kierowany do rozkładu. Drugi strumień mieszaniny porozkładowej poddaje się w mieszalniku rurowym zobojętnieniu za pomocą roztworu NaOH i wprowadza następnie dc kolumny 9b. W kolumnie tej zobojętnioną mieszaninę rozdziela się przez destylację. Mieszanina ta zawiera 35% acetonu i 55% fenolu oraz małe ilość acetofenonu, kumenu i tzw. smół fenolowych.